Dotknięty przez zło
Człowiekiem jestem dotkniętym przez zło
i choć miłość rękę wyciąga do mnie cały
czas
nikt nie wie jak blisko jest czasem na
dno
ile złości i gniewu mieszka w środku nas
starając się nieustannie zaplanować
życie
miłość w swych słowach chwalę i opiewam
zawsze cząstkę zła niechcący sobą
przemycę
w takt tych słabości fałszywą nutę
wyśpiewam
pełno we mnie wad i ludzkiej
niedoskonałości
sam na siebie bicz i ze słowami złości
kręcę
za błędy w życiu się płaci i za swoje
słabości
ledwo z życiem uchodząc na życia
zakręcie
widząc jak kolejny bohater pychą się
unosi
z prawdą się rozmijam nieprawdą się
stając
z trudem przyjmując co mi życie przynosi
sam przed sobą potem uciekam jak zając
autor
jaro 37
Dodano: 2015-04-11 16:04:25
Ten wiersz przeczytano 1828 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
przestań uciekać
smutno ale nie martw się za chwilę nowe jutro
Jarku,coż mogę powiedzieć:piękny i mądry wiersz
skłaniający do refleksji. Wszystkiego naj....na każdy
kolejny dzień :)
nikt nie jest doskonały. Wszyscy mamy w sobie
pierwiastek dobra i zła. A Ty piszesz piękne wiersze o
miłości, więc chyba masz więcej dobra :)
jestem pewna że nie jest tak
sam przed sobą potem uciekam jak zając- trafne, wielu
tak ma ,nie wielu ucieknie -bo i gdzie i dokąd
Ciekawy, życiowy i refleksyjny wiersz. Pozdrawiam
Jarku:-)
Ladnie, Jarku :)
Pozdrawiam:)
Zlo dobrem zwyciezaj pozdrawiam
Wady i zalety są naszymi cechami, tego nie zmienimy,
pozdrawiam:)
Ładnie...Nikt nie jest doskonały
taka już nasza uroda, ciekawie, pozdrawiam
Jarku dostrzegać swoje słabości i walka z nimi to
dobra cecha niedana wielu ludziom. Najważniejsze żebyś
nie uciekał przed nimi.
Pozdrawiam
Nie jesteśmy doskonali, ale może w tym tkwi urok
ludzkiej natury? Ciekawe rozważania. Pozdrawiam :)
Dostrzegasz i umiesz nazwać swoje słabości. To
pierwszy krok aby zacząć wprowadzać zmiany. Krok po
kroku korygować to co ci się w sobie nie podoba.
Pierwszy krok jest najtrudniejszy ty już go zrobiłeś.
Teraz powoli stawiaj kolejne. Jak upadniesz nie zrażaj
się. Zauważ z jaka determinacja czynią to malutkie
dzieci gdy uczą się chodzenia. Serdecznie pozdrawiam.