W drodze

Pustka dookoła mnie
zatoczyła wielki krąg.
Ziemię już ogarnął sen,
rozlał się w powietrzu mrok...

Gwiazdy zawisły na niebie,
tworząc nowy szlak.
Noc wzywa znowu do siebie...
Czuję jej chłodny smak...

Chcę zrywać płatki księżyca,
Przytulać ciemność do powiek…
Niech mówi do mnie ta cisza,
Niech mówi do mnie jak człowiek...

Jeszcze przez krótką chwilę
widzę to, co nie istnieje...
Może znowu się mylę,
może czas się ze mnie śmieje...

Długa przede mną ulica,
znów muszę wrócić do domu...
Ale noc to moja tajemnica...
Nie powiem o niej nikomu...

autor

Reila Danza

Dodano: 2008-09-03 01:50:41

Ten wiersz przeczytano 1036 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie