Droga

Za blisko siebie
wygasa – zgaszona, środek – środy
no i „nie” z imiesłowami przymiotnikowymi piszemy
razem
zatem - niepotrzebnym

Według mnie zapis jest (jak to określa pewna poetka z
innego portalu) zbyt paragonowy.

Co sądzisz o takiej wersyfikacji:

gdy nadzieja wygasa
pod mokrym ręcznikiem
myślisz
że jesteś niepotrzebna

że… poniedziałek
a tu pół środy przeleciało
czas rzucony jak bumerang

nie wraca

dni zrywane
jak tapeta ze ściany

była potrzebna

a tu znowu zmiany
na gorsze
może na lepsze

czegoś nowego szukamy

bynajmniej są
w tym kierunku
jakieś plany...

Podoba mi się sposób przekazania emocji, te porwane na
strzępy myśli, plany i wątpliwości. Tak… Podoba się :)

Pozdrawiam :)

Dobry wiersz...zawsze jest w nas potrzeba zmian.

wybieramy swoja drogę planujemy - nie zawsze to nam
się udaje ;-)
pozdrawiam.

Plany mamy zawsze, niekiedy nie udaje nam się ich
zrealizować w pełni.
Wczułam się, też środa szybko zleciała i dość często
czuję się niepotrzebną istotą wśród setek, tysięcy
takich samych twarzy, zmiany poczynione mam nadzieję,
że na lepsze.

Pozdrawiam i plusik zostawiam! :)