Droga
Inspiracją "Stacja pierwsza". Andrew2402- dziękuję.
Jak tam jest?
Nad chmurami co dzielą nasze mapy,
nie ma trosk i smutku który krąży w nas.
Na Twej łące wciąż kwitną kwiaty,
czy zawsze świeci słońce?
Jak tam płynie czas?
Czy tęsknisz za nami?
Bo moja zaduma jest nieutulona, rośnie i
trwa.
Jak Ci tam?
Tyś co falą ratunkową.
Zanurzyć się w pierzastym grzbiecie
i patrzeć jak się rozpada by łączyć
brzegi.
Zawsze pod prąd.
"*Wszystko jest trudne, zanim stanie się
łatwe". Ty to wiesz.
Jak tam jest?
W moim sercu zamknięta jest Twoja
miłość,
bezpieczna wśród galaktyk gwiazd.
Ty co drogą Golgoty odkupiłeś moją
śmierć.
I kiedy bramę przeznaczenia otworzę,
będziesz po drugiej stronie.
Ufam Tobie Boże.
* Słowa powtarzane przez J.W. Goethe, autorstwa T. Fullera.
Komentarze (36)
Bardzo ładnie to opisałaś. Za jastrzem, czyli niedługo
zobaczymy, a trzymam kciuki, żeby było, jak piszesz.
Pozdrawiam
Dziękuję Wam bardzo pięknie.
Urocze, serce kojące rozważania. Myślę, że nasza
wyobraźnia nie jest w stanie przewidzieć jak tam jest.
Myślę o samych wspaniałościach pod każdym względem.
Pozdrawiam serdecznie, udanego weekendu:)
Po prostu pięknie i ujmująco, Aniu. A dalej za
Robertem.
A tam czas chyba nie płynie... Bo czas tam nie
istnieje, choć nam trudno to sobie wyobrazić...
Pozdrawiam ciepło :)
Już wkrótce (ja prędzej Ty później) przekonamy się jak
tam jest. Ja, choć wierzę w Boga, bardziej czekam na
spotkanie z bliskimi, niż z Nim.
Miło jest z samego rana przeczytać ciepłe z serca
pisane słowa