Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Droga do domu



Jest noc. Za horyzontem słońce się schowało,
Lecz pada śnieg i wokół, mimo wszystko, biało,
Przez wir tańczących płatków, tak białych, jak mleko
Widzę pomarańczowe światełko daleko.
Pokazuje mi drogę przez śniegu tumany.
Czy to dom – ten z którego ojciec był wygnany?
Wystarczy przymknąć oczy, wpatrzyć się w dal białą
I już widzę jadalnię, w niej rodzinę całą.
Jest szopka pod choinką, kolacja na stole,
Mama przy fortepianie – płyną dźwięki kolęd,
A dziadkowie się kłócą. Rzecz to przecież znana,
Że jeden woli Ziuka, a drugi Romana.
Babcia cioci Marysi tłumaczy skupiona,
W jaki sposób jest z ciocią Maud skoligacona...
Widzę nie tylko ludzi, lecz także psów parę:
Jest Alma, Muruś, Topcio, Bryś, Aksel i Kares.
Domownicy nie wiedzą, jacy są szczęśliwi:
Wszyscy w domu rodzinnym, no i wszyscy żywi.
A ja przyspieszam kroku, a ja mam nadzieję,
Że też w końcu tam dojdę przez śnieg i zawieję.

autor

jastrz

Dodano: 2023-02-05 00:01:06
Ten wiersz przeczytano 1520 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (18)

Ninoczka Ninoczka

Głupot pisać nie wypada a nic mądrego do głowy mi nie
przychodzi... Świetne przesłanie.
Pozdrawiam na cały rok

Kri Kri

Wspaniałości Wiersz,
nostalgia chwytająca za serce,
wszyscy mamy w pamięci taki dom pełen ciepła,
bliskich i życia...,
po latach wrócić do niego możemy tylko we
wspomnieniach, bo tak naprawdę oddalamy się od niego,

pozdrawiam bardzo serdecznie:)

irys irys

Piękny wiersz. Dotyka serca.
Pozdrawiam :-)

Larisa Larisa

Bardzo pięknie i wzruszająco!
Wspomnieniem serca pisane...
Pozdrawiam bardzo cieplutko

Renata Sz-Z Renata Sz-Z

Wyjątkowy, piękny, wzruszający obraz rodzinnego domu,
w dodatku wielopokoleniowego, a dla mnie to
wyobrażenie prawdziwego ciepła i mocnych więzi
rodzinnych.
Czytając czułam się jakbym oglądała fotografie w
albumie moich bliskich.
Pozdrawiam ciepło :)

Mily Mily

Wzruszające są takie powroty do dzieciństwa i swoich
stron rodzinnych.

JoViSkA JoViSkA

Bardzo wzruszający i piękny wiersz...
Pozdrawiam ciepło Michałku

krzemanka krzemanka

Pięknie:) Nie wątpię, że autor tam dojdzie, ale lepiej
nie przyspieszać kroku. Miłej niedzieli Michale:)

skorusa skorusa

...Trzeba mieć w pamięci takie przeżycie żeby go
opisać...ja wracałam jako dziecko do szałasu w górach
,gdzie w małym okienku świeciła się lampa
naftowa...ale czasem nie było widać ani komina ani
dachu ani okienka bo śniegi były powyżej ...pięknie to
opisałeś...pozdrawiam.

marcepani marcepani

Pięknie i wzruszająco.

Marek Żak Marek Żak

Pięknie, poruszająco piszesz, tylko nie przyspieszaj,
bo i tak tam trafisz. Pozdrawiam.

GrzelaB GrzelaB

Ciekawy wiersz. Przywołuje wspomnienia.

anna anna

niech to będzie wspomnienie, a nie wizja z zaświatów.
Ja też takie wspomnienia mam. Światełko w oknie bo o
17-tej wracałam z pociągu ze szkoły, a w zimowych
śnieżycach jakie wówczas były bo był jedyny drogowskaz
gdzie dom.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

ciekawy, piękny tekst,
Droga do domu prowadzi zawsze do serc najbliższych.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »