Droga do nieba

Smutno mi było, bo w tym czasie leżałam w szpitalnej
pościeli. Pozdrawiam cię serdecznie:)

Pięknie i nastrojowo. Serdeczności

Ładnie wykorzystałaś powtórzenia, ten refren, jak
mantra prowadzi czytelnika ścieżką wprost do zadumy.
Pozdrawiam.

Każdy z nas ma to zapisane jak amen w pacierzu.
W piękny sposób wyraziłaś czas który ma nadejść, który
nikogo nie ominie.
Pozdrawiam serdecznie:)

nie, jeszcze nie czas.Carpe diem niech się zadomowi w
Twoich myślach i sercu.Śliczny nostalgiczny
"motyl".Zatrzymuje.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

Przyjdzie moment na kazdego,
kiedy aniol po nas przyjdzie,
zaprowadzi nas do Niego,
Ojca stworzyciela Naszego...

Badz spokojna o swa przyszlosc,
Czyn tu dobro, poki zyjesz,
Nie pochlonie Cie juz nicosc
Dobre wnetrze w sobie kryjesz...

Wielu sie za Ciebie wstawia,
Tam po drugiej stronie,
Bog na probe nas wystawia,
Serce nam z milosci plonie...

Jeszcze nie czas. Chociaż swojej daty tak naprawdę
nigdy nie poznamy. Łudzić się będziemy do końca.
Pozdrawiam serdecznie.:)

Bronimy się, jak możemy, jeszcze nie, jeszcze nie
teraz. Ładnie. Pozdrawiam lucuś

Pozdrawiam Cię Lucuś pod Twoim pięknym refleksyjnym
wierszem:)

Kochani! Jutro zaduma nad grobami bliskich...
Dziękuję za Wasze refleksje!
Pozdrawiam serdecznie:)

http://www.youtube.com/watch?v=mf52xZjb8ho

ładnie, prosto, prawdziwie...

Piękny, refleksyjny, smutny wiersz. Na cmentarzu u
mojej Mamy, też rośnie rząd brzózek. Pozdrawiam ciepło

"Do nieba nie chodzę, bo jest mi nie po drodze":)
Zauważyłem, że te brzozy to strasznie smutne i
krwiopijcze drzewa.Albo straszą pojawiając się na
cmentarzu, albo samolotom skrzydła urywają:)
Sprawnie zastosowałaś tę frazę;
"rząd cmentarnych brzózek"
Nadaje wierszowi klimat.
pozdrawiam.

Nie znamy ani dnia ani godziny,
wszystko w rekach Boga.
Pozdrawiam serdecznie.