Droga ku wieczności

Lata minęły, dziś wracają chwile.
Ten czas w szczęściu czy bólu żyłem?
Bilans nie łatwy, wspomnień tyle.
Czy żyjąc pełnią nic nie przeoczyłem?
Wśród zgiełku ulic i lasów szumiących,
Szukałem ścieżki by nią podążyć.
Płynąłem z nurtem, a czasem pod prąd,
Lecz wciąż daleko odpowiedź ma stąd.

Gdy miną lata pytanie to wróci,
Niechaj radosną pieśń serce me nuci,
Że trwałem w swej wierze
I kochałem szczerze.
A pytania i wątpliwości?
To część mej drogi ku wieczności.

autor

Milfilon

Dodano: 2012-08-22 13:53:29

Ten wiersz przeczytano 850 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie