Droga życia

przespacerowałam się wersami Twojego uroczego wiersza
- dla czytelnika bardzo przyjemne doznanie - bo
pięknie wspominasz.

Nie każdemu się udaje i to prawda. Wielkie to
szczęście mieć rodzinę i cieszyć sie jej życiem,
Najgorsza jest pustka życiowa i samotność.
W młodości się tego nie dostrzega, ale później?

Uroczy wiersz, urokliwy spacer, taki spokój w wersach
,las pachnie i cichutko szumi...:)

W drogę słońca wędrujemy odbywając spacer życia -
piękny, mądry wiersz do tego super delikatnym piorem
napisany, treść i forma dopracowane w każdym calu.
Wiersz godny mistrza.

pieknie budujesz wresy, niezwykle płynnie, i dużo
uczucia przekazujesz miedzy nimi

pięknie wspominasz dziadka -ciepło i serdecznie
-widać był kimś waznym dla Ciebie - ładny wiersz brawo

Jeden z ciekawszych dziś wierszy, nieoklepany, ciepło
o bliskich. Dziadek pewnie uśmiecha się zza obłoków,
jak przemierzasz jego ścieżki.

piękny ten Twój wspomnieniowy spacer po lesie:))

bardzo piękne, ciepłe wspomnienie okraszone przyrodą i
refleksją nad upływającym czasem... ładny

Całkiem umiejętnie i pogodnie prowadzisz czytelnika na
tym spacerze. Końcowa przenośnia bardzo ładna i w
takiej eleganckiej formie podana jak zresztą cały
wiersz. Brawo

Pięknie opisałaś miejsca, które są związane z
dziadkiem i wspomnieniem o nim.Śliczny wzruszający
wiersz. Pozdrawiam

Dziadek - wazna osoba w zyciu kazdego czlowieka.
Piekne i wzruszajace wspomnienia.

Gratuluję pomysłu na wiersz, mam takie wrażenie jakby
ścieżki naszych spacerów się przecięły. Wiersz pięknie
zrymowany, trzyma rytm spacerowy brawo.

ładnie, ciepło, wzruszająco.... w trzeciej zwrotce bym
tylko zmieniła wers ostatni na : uśmiechając się do
wspomnień....ale to tylko moje subiektywne
odczucie...całość porusza czułe struny :)

wzruszające wspomnienie, piękny opis przyrody wciąga w
ten spacer.