Drogi które...
Pomyśleć można wszystko ale tylko
przez taniec serca w umyśle można dostrzec
to co niedostrzegalne.
Pełnia tworząca się symbiozą
świata realnego i baśni...
Tylko jedna brama za którą wrota
niepoliczone
i zamki...
Królestwo wszystkich żywiołów
zsynchronizowane
jak nigdy przedtem i w przyszłości.
Barwy i kształty bijące kulawe
wyobraźnie,
i na Twoją prośbę znów wstrzymany czas
lwami które nadbiegną* granitem...
Cisza, spokój i radość które inaczej będą
smakować.
,,dla tych co ćmy nad nimi czuwają,
by odnaleźli Tę Bramę,,.
Nie sztuką jest wyryć swoje inicjały w kamieniu Sztuką jest stanąć plecami do źródła i wrzucić tam wszystkie skarby... Dla kogoś.
autor
Przedszkolak1
Dodano: 2015-11-24 12:38:46
Ten wiersz przeczytano 2876 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Bardzo ładny wiersz ..))
Ja odebrałam tak, wszystko w miarę i tak by do siebie
pasowało.
Odnośnie powiedzenia pod wierszem; a gdzie ty takich
ludzi znajdziesz?
Tylko spokój może nas uratować ;) pozdrawiam
Łastoczkin przyjdzie czas z nim zrozumienie i wszystko
inne:)
pozdrawiam
A ja nie widzę i nie czuję. Co poradzić?
:)
To widać w wierszu i bardzo dobrze:)
Celina Ślefarska się staram i mieć i patrzeć:)
i serce zawału dostało, gdy się tak rozchulało
Adwokatka dziękuje za wizytkę energetycznie:)
Miej serce i patrz sercem:)
Przemyślamy wiersz ,zawiera dużo pozytywnej energii.
Myśl kończąca świetna.Dziękuję, pozdrawiam.
WOJTER gdzieś tak:)
drogi które zawsze gdzieś prowadzą
Basia23 pozdrawiam, miło Cię gościć:)