Drugi wiersz
Ja współczesny człowiek
grzesznik wśród
wszystkich ludzi
nieustanie grzeszę
grzechy różne
od małych
po te największe
marny mój los
kara nieunikniona
sąd ludzki
już mnie osądził
sąd Boży
jeszcze przede mną
wyrok ludzki
to nieunikniona
kara śmierci
za popełnione zło
wyrok Boży
to darowanie grzechów
dwa wyroki
który okaże się prawomocny
nie lękaj się grzeszny człowieku
ostateczne słowo
należy do Boga
choć ludzie potępią
Bóg zrobi psikusa ludziom
poda ci swoją dłoń
przytuli do swego serca
a w Jego spojrzeniu
odczytasz słowa
Ja ciebie nie potępiam
Komentarze (3)
Fajna refleksja. Ale musi być też do niej silna wiara.
Pozdrawiam
13 wers "jeszcze przede mną"
Będziesz numerować wiersze?