Drzewa
***
stare drzewa
jak ludzie
pod koniec
żywota
pochylone, skręcone
przygięte do ziemi
zmęczone życiem
cierpieniem
znużone
ledwo się opierają
burzom
tego świata
na śmierć czekają
czasem
z utęsknieniem
I choć czas zabrał
urodę młodości
szacunek wzbudzają
we wrażliwych
sercach
autor
Irena Piekarz
Dodano: 2015-04-06 17:47:19
Ten wiersz przeczytano 1165 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Wesołych Świąt :)
Wesołych Świąt :)
Piękne porównanie zawiera Twój wiersz:)
swoim ładnym wierszem przypomniałaś "Drzewa umierają,
stojąc..." pozdrawiam:)
Natura jedność to jak najbardziej,
w przyrodzie człowiek siebie odnajdzie!
Pozdrawiam!
Ludzie jak drzewa się starzeją tylko serca mamy,
które są ciągle młode i dobroć w nich nie ginie.
Irenko piękny wiersz.
Pozdrawiam mile:)
Ludzie jak drzewa się starzeją tylko serca mamy,
które są ciągle młode i dobroć w nich nie ginie.
Irenko piękny wiersz.
Pozdrawiam mile:)
Ludzie jak drzewa się starzeją tylko serca mamy,
które są ciągle młode i dobroć w nich nie ginie.
Irenko piękny wiersz.
Pozdrawiam mile:)
Zgadzam się Irenko wrażliwe serce krzywdy nie zrobi.
Refleksja trafiona.Pozdrawiam.
Prawdziwa refleksja.Pozdrawiam:)
Tak to prawda.Serdecznie pozdrawiam.
Zgadzam się z Twoim tekstem. Pozdrawiam serdecznie
Prawdziwie to ujęłaś:))
Ładnie o podobieństwie starych drzew i ludzi. Jednak
"Drzewa umierają stojąc", a ludzie zwykle na leżąco.
Pozdrawiam świątecznie.
Dobre porównanie :)