Drzewo
piękne stare drzewo było inspiracją do napisania wiersza...
Drzewo
Drzewo rozpostarło szeroko konary
nie wiem jakie ta natura ma zamiary
kiedy bowiem tam co dnia spaceruję
przyglądam się i w swej duszy czuję
jakby chciało wziąć mnie w ramiona
takie w swej urodzie ma znamiona
dumnie stoi w parku nad rzeką Oss
jakby chciało powiedzieć jestem Boss
podejdź utulę cię w twej samotności
by smutek na twarzy więcej nie gościł
bowiem daleko jesteś od swego domu
nie pogadasz i nie pożalisz się nikomu
dla ciebie wiatr zagra na harfie z
gałęzi
rozproszy smutek radość uwolni z uwięzi
kwiaty u podnóża pnia tobie ofiaruję
i ten wiosenny koncert ptaków dedykuję
usiądź naprzeciw zamknij oczy i słuchaj
rzeka pomrukiem przypomina ruczaj
który wycisza i daje miłe ukojenie duszy
co dnia tu bywasz twój widok mnie poruszył
.
Emilia Konicer 1.03.2014r.
Komentarze (38)
Dziękuję za miłe komentarze :)
Drzewo budzi wspomnienia
przyciąga jak magnes
pozdrawiam serdecznie :)))
Bardzo piękny obrazowy wiersz. Lubię miejsca gdzie są
drzewa, bardzo lubię brzozy. Jakoś brzozy mnie
przyciągają więc się do nich przytulam. Pozdrawiam
cieplutko.
Bardzo symboliczny portret drzewa :)
Kiedy się nie ma przy sobie nikogo bliskiego, człowiek
marzy sobie o tym, że ma go w drzewie.
Ładny i ciekawy wiersz.
Dziękuję z całego serca wszystkim za komentarze :)
miłej niedzieli :)
pięknie obrazowo ...posłucham tej harfy na której gra
wiatr :-)
pozdrawiam serdecznie
drzewo symbolizuje wiedze więc pewnie chodzi o
myślicieli
Przepiękny, ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
pieknie namalowane,pozdrawiam serdecznie
/dla ciebie wiatr zagra na harfie z gałęzi/ super!:)
ten wers /kwiaty u podnóża pnia mego tobie ofiaruję/
bym poprawiła... to /mego tobie/; pozdrawiam:)
Urocza ta harfa z gałęzi. Pozdrawiam :)
Natura daje nam ukojenie i schronienie.Przypomina się
fraszka Kochanowskiego o lipie"Gościu siądź pod mym
drzewem,a odpocznij sobie".
Ładny wiersz.Podoba mi się:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ludzie jak "drzewa"
Sam Bóg nas z nim bardzo zasadniczo porównał
Bardzo piękny i wzruszający wiersz...
Dziękuje i serdecznie pozdrawiam
Ładny wiersz, drzewa są jak ludzie