Drzewo życia...

Mała dziewczynka...
Zamknięta w klatce swoich uczuć...
Siedzi w cieniu drzewa...
Które uważa za jedynego przyjaciela...
Tylko ono pozwala jej żyć...
Jest bardzo samotna...
Nie kochana, nie lubiana...
Ona nie umie już sie cieszyć...
Tylko płacze...
Niewidzialnym potokiem łez...
Tylko drzewo to widzi...
I czasem szumi pocieszająco...
Przyszli obcy ludzie...
I ścieli wielkie drzewo życia...
A dziewczynka umarła razem z nim...
W jego cieniu...

autor

śmiertelna

Napisany: 2005-01-07 Dodano: 2005-01-07 19:45:29

Ten wiersz przeczytano 708 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie