Drzwi do Boga
Jesteś mą poezją
tkwisz we mnie
nieustępliwie głębią oceanu
wysokością gwiazd na niebie
Jesteś na szczytach gór
w nurcie rzek
w kwiatach i krzewach kwitnących
w kasztanowcach i wierzbach płaczących
Jesteś twórcą ziemi
co płodzi zboża i okopowe
Rodzisz tęsknotę i wypatrujesz
złotych promieni słońca
I wodzisz myśli rozchwiane
wiatrem niepewności
stoję u progu drzwi
prowadzących do Ciebie Boże
autor
Xenia1
Dodano: 2017-12-02 07:10:58
Ten wiersz przeczytano 3280 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (90)
Już tam dotarłaś... Wiecznego szczęścia Xeniu [*]
Dziękuję Maćku.J. Pozdrawiam serdecznie.
GabiC dziękuję za komentarz i punkcik. Pozdrawiam
serdecznie.
wiersz -modlitwa
lubię taką poezję
...czynię...:)
Piękny, refleksyjny wiersz.
A " Te drzwi do Boga" zawsze otwarte...:)
Sorry, Xeniu już czytałam,
punkcik dawno oddałam,
a jednak komentarza nie zostawiłam,
co teraz czynie:)))
Witam Xeniu.
Życzę dobrego dnia, zdrowia i dużo sił.
Pozdrawiam serdecznie:)))
O Twoim wierszu już pisałam.
Wiktorku Bulski dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Sławomirku dziękuję za ciepłe pozdrowienia -
wzajemnie. Bądźmy dobrej myśli.Ślę serdeczności.
Ziuka dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Weno dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.
Sławomirku co to za życie a Ty masz jeszcze duźo
czasu. Pozdrawiam serdecznie.
Agaromku dzięki za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Wandaw dziękuję za komentarz i Mikołajkowe życzenia.
Pozdrawiam serdecznie.
Virginio20 dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.