Drzwi otwarte mogę wyjść ..

Dziś i wczoraj myślałam o nas
Ile wart człowiek człowieka jest ?..
Gdy kochać , uwierz mi nic nie jest wstanie
powlić tego uczucia,
to inicjałem pod sercem blizny nosić

Twoim gwarem poszedłeś na samym starcie o miłości uczuciu
zaiskrzyło prawdy twej, doładowaniem we mnie,
uderzylo to ,..miłość !

I te serce, gdy karmisz ludzi sercem.
Jesteś nie powtarzalnym w sobie,
ścieżki pętlą drogi robisz, ale jesteś
i pilnujesz swego terytorium,
na pulsie trzymasz dłoń swą,
by nie zawieść nikogo z twego otoczenia
jak pod sercem siedzą skryte najcenniejsze
dla ciebie istnienia
za które oddasz duszę swą i życie,
boś ty jest gotowy to zrobić ...

Tylko dziwne jest, że dopiero teraz,
widzę że stoję zboku?..
Co nie otacza pętla mnie,
to nie powtarzalnym wiatrem uderzyło mnie,..

Że sama na siebie muszę liczyć
bez oparcia trzymać się
zamiast krzesła taboret podsuwasz mi ?..
przy samych drzwiach,
bym zrozumiała że niema krzesła dla mnie
ani miejsca przy stole
jak siedzą oni z pętali wyróżnieni..

A ja miejsce widza powinna być szczęśliwa
w pierwsze rzędzie tak blisko, a zarazem z boku ciebie..
będę patrzeć w Ciebie jak obrazek a ty mi zagrasz scenę jak żyjesz, wśród tych ludzi w realu ?...
Bo tu gdzie siedzę , pozostaje moim miejscem zaklepany ,
ale zawsze wyjść mogę, tymi drzwiami..?..
A jak nie za akceptuje tego miejsca i bytości twej upodlenia
I wyjdę !.,,
T nic nie powiesz ? , przyjdzie inna po mnie...,
Jakie to proste i banalne szach i mat ?..,wygrywasz Ty !!! ...

Ale wiem jedno ze bardzo pokocham
cienie!...
A ty skradł serce me., bawisz się nim jak pies .
Czy to miłość bez odwzajemniona wychodzi
od miłości uwiedziona ..?...

autor

Anna Rewers

Napisany: 2016-10-17 Dodano: 2016-10-17 16:41:06

Ten wiersz przeczytano 1360 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Farsa Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie