duch

przywołam ciebie dziś o północy,
jakiś sentyment mam do tej godziny,
z jakimś ulotnym kojarzy się wdziękiem,
przywołam dwunastym, przeciągłym jękiem..

nie potrzebuję stoliczka krągłego,
ni wody, ni kredy, ni pentagramu,
i świecy nie trzeba, by widzieć wyraźniej
zamknę tylko oczy, napnę wyobraźnię..

twój duch stanie za mną i zadrżą mi palce,
gdy dłoń eteryczna spocznie na ramieniu,
nie odwrócę głowy, oczu nie podniosę,
aby go nie spłoszyć, będę trwać w milczeniu..

a gdy już odwiedzin wyczerpie się chwila,
zasnę spokojnie z tym przekonaniem,
że z końca świata do mnie przybędziesz,
gdy zbudzę ci ducha..
zawsze..
i wszędzie...

przynajmniej na to nie masz żadnego wpływu..

autor

ash

Napisany: 2006-05-08 Dodano: 2006-05-08 20:41:14

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie