DUCHOWE ROZTERKI
Szukanie siebie, czy duszy własnej,
bardzo specjalna to chwila.
Ja sama jak w sukience przyciasnej,
nie dość pasuję do wzoru motyla.
Chcę skrzydła rozprężyć, poczuć siebie,
dać siłę duszy i wolność ciału,
zjednoczyć w całości, być jak w niebie
i... nie mów, proszę, że to niemało.
Chcę w pełnej krasie zaistnieć w
świecie,
wejść w tajemnice tego uroku,
lecz nie chcę tylko, a pewnie wiecie,
zamknąć swe skrzydła zaraz o zmroku.
Czas mi potrzebny, na duszę stawiam.
Skrzydła są piękne i barw nie mało,
lecz do miłości serce namawiam...
do tego piękne zda mi się ciało.
Tonę w marzeniach. Wchodzę na drogę
swej szczęśliwości na własną miarę.
Znów szukam siebie, a zrobić to mogę,
bo... mam nadzieję, miłość i wiarę.
Komentarze (12)
Babcia Tereska - dzięki za wykrycie błędu. Oczywiście,
że niemało Dzięki szczerym podpowiedziom możemy zrobić
poprawki. To ma sens. Pozdrawiam
I tego się trzymaj!
niemało czy nie mało 2x
Pozdrawiam
"Znów szukam siebie, a zrobić to mogę,
bo... mam nadzieję, miłość i wiarę."
I tego się trzymać.
Pozdrawiam serdecznie.
Kazap, dziękuję. Pozdrawiam
uwierz w siebie
z nadzieja patrz w jutro
pozdrawiam
Bardzo ciekawe duchowe rozterki...
Z wiarą, nadzieją i miłością można przenosić
góry...pozdrawiam Marzycielko:)
uczymy się siebie całe życie i tak naprawdę nie
poznamy swoich wszystkich zachowań do samego końca...
za to koniec pozna nas...
Dużo optymizmu w twoim wierszu. Super
Bardzo ładny wiersz. Pełen optywizmu. Gdzie jest
miłość, wiara i nadzieja to wszystko jesy możliwe.
Pozdrawiam
Podoba mi się. Wiersz niczym życiowe credo, pełne
optymizmu i wiary w siebie. Niech się darzy. :):)
Zawsze jest nadzieja w szukaniu cierpliwość
wynagradza .
Anna, wspaniale to ujęłaś. Bardzo potrzebujemy mieć
tego świadomość. Pozdrawiam
miłość najszerzej rozpościera skrzydła.