Dusza
Przy dróg rozstaju świątek stoi.
Przed nim klęczy dusza biała.
Błagalnym gestem wznosi dłonie.
By nie zapomnieć o niej.
Czasem wspomnieć ciepło.
Zła nie była, raczej grzeczna
i spokojna, może tylko mało
bogobojna. Dusza jakich wiele
Więc pomódlcie się za nią czasem
obojętnie gdzie.
Czy na polu, czy w kościele.
O wspomnienie ona tylko prosi.
Czy to wiele?
Komentarze (1)
Dusza biała tam przy świątku? Zawsze, to piękna dusza
Modlitwa Jej pomoże jak i temu co zrozumie Wiersz o
miłosierdziu Dobry :)