Dusza
Wiersz napisany po bardzo długiej przerwie, mam nadzieję ,że będzie on kolejnym dobrym początkiem mojej zaprzepaszczonej pasji. :)
Opanował mnie
ujarzmił bóle duszy
wszystkie
rwące i konające
uregulował oddechy
uspokoił ton głosu
odkrył tajemnice
okiełznał emocje
napełnił radością
upoił miłością
i nagle opuścił
cisza we mnie zapadła
róży zapach
pomarańczy smak
muzyka dźwięk
dłonie dotyk
liście kolor
utraciły
krzyk donośny ból zagłuszył
splunął na kalectwo duszy
Komentarze (6)
dobrze, że wróciłaś i piszesz. MILENKO PISZ BO DOBRZE
TO ROBISZ
Podoba mi się ten sposób przekazania emocji. Jedynie
wydaje mi się, że powinno być: " róża zapach,
pomarańcza smak, muzyka dźwięk... utraciły" Chyba, że
źle to rozumiem. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam
dobrze, że wróciłaś i piszesz. pozdrawiam ciepło.
ciekawie piszesz...pomimo tak młodego wieku wiersz
dojrzały ...niestety życie jest trudne, ciągle
pokonujemy jakieś bariery...uczymy się żyć...
Pointa-bardzo ciekawa.Wiersz sam w sobie ma duszę i to
coś co zatrzymuje czytelnika.Pisz Mileno bo masz do
tego dar...Pozdrawiam
podoba mi się ciekawy styl forma przekazu myśli i ta
b.dobra pointa...pozdrawiam