Dusze idealne

Mojej Oli... :* Jak długo jeszcze mojej, choć to dopiero początek? Oluś.. Tylko Ty... Mimo przeciwności ludzi....

Pogrążona w niepokoju ściśniętym sercem,
Chowam, chowam się przed ludźmi.
Przed śmiechem i bluźnierstawiami.

Niewdzięczna istota oddająca jej pokłony,
Cierpiąca jakby właśnie umierała,
aby dotknąć jej ust.

By spojrzeć pięknym w błękit oczętom...
Ukazało się słońce i jasne promienie,
padające na kochające się dusze.

Pofrunął zraniony ptak wzwyż nad koronami drzew,
Słońce grzało mocniej,
Spragniona smaku ust i jej głosu zbliża się.

Pośród bogactw natury pragną się,
Namiętnie kłaniają,
wpatrując się w bogactwa swych dusz idealnych...

autor

Metztli

Napisany: 2008-04-26 Dodano: 2008-04-29 19:21:00

Ten wiersz przeczytano 374 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie