duszek
Był sobie duszek
Duszek prawdziwy
Latał po Świecie i straszył żywych
Nie na umyślnie lecz nieświadomie
On chciał przyjaźni
Było odwrotnie
Ludzie się bali i uciekali
Małego duszka wciąż omijali ...
*
Biedny , samotny i porzucony
Taką pokutą był obciążony
Wieczną tułaczką po naszym świecie
Nie wiedział sam już gdzie ma polecieć
...
**
Zobaczył niebo
Piękne , przejrzyste
poleciał w górę
odnalazł bliskich ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.