Dwa Światy
Istnieją na Ziemi dwa światy
Jeden z nich jest bogaty
Żyje w nim wiele ludzi jak w raju
I wszystko tam rozkwita jak w maju
Drugi jest ubogi
I klimat jest w nim srogi
Mało ludzi do niego przychodzi
Ale wiele ich stamtąd odchodzi
Mówią, że żyję w drugim świecie
W miejscu, gdzie nie rośnie kwiecie
Miejscu gdzie jest smutno
Szaro i nudno
Ignoruję ich, bo wiem
Że we własnym świecie żyję
Gdzie fantazja ze realnością się miesza
Gdzie nikt życia na jedną kartę wiesza
Dla wszystkich z własnym światem w głowie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.