Dwoje staruszków
Czas zostawił na nas swoje znamię,
Powoli zbliża ponura kosa,
Mężu,pamiętam twoje silne ramię,
Żono,pamiętam kwiat w twoich włosach.
Byliśmy piękni i młodzi razem,
Do nas należał cały świat,
Choć kłótnie bywały serca głazem,
Choć mieliśmy tyle swoich wad.
Zakochałam się, w twoim uśmiechu,
Zakochałem się, w oczach twoich,
Pamiętasz tę noc, pełną grzechu,
I słowa twe, gdy dusza zaboli...
Nasze czasy zniknęły jakoś szybko,
A podobno chwile trwają wiecznie,
Tylko los postąpił z nami brzydko,
Odebrał to, co dla zmysłów bajeczne.
Tyle lat minęło na tej polanie,
Dziadki jesteśmy, ta sama zastała rosa,
Mężu,pamiętam twoje silne ramię,
Żono,pamiętam kwiat w twoich włosach.
Pabianice 14.05.2009 dla jasności...mam 22 lata:)
Paweł Wosiak
Komentarze (31)
Gdybym mogła całe dnie bym czytała Twoje wiersze, bo
są takie wzruszające, Fajnie by było się tak zestarzeć
z mężem, ale czy to nam jest dane?
Myślisz, że tak będzie ? Ja jeszcze o tym nie myślę
:)
chcę za jakiś czas tak moje życie z moją miłością
wspominać-piękny wiersz -pozdrawiam
Ciepło mi się zrobiło na sercu. To dobry znak
Ładnie..
Piękne...Taka piękna miłość.
Marzenie o wiecznej miłośc, ciekawy obraz.
Piekny wiersz o przemijaniu i uczuciu, ktore nie
przemija..
To zapewne o rodzicach? Ciepłe, piękne małzeństwa.
Jakże piękne słowa
Podziwiam Twój przepiękny wiersz,czy to tylko tak
miało byćczy rzeczywistość,ale chyba nie.W stosunku do
mnie Pawełku jesteś takim dobrym,czułym i wrażliwym
człowiekiem.Nie zgadzam się z Tobą,że nie zasługujesz
na szczęście.Zasługujesz musisz być szczęśliwym.To ta
Pani postąpiła okrutnie,pomyśl ,czy chciał byś być z
nią nadal skoro okazała się taka nie stała i
wyrachowana?Ja próbuję Jego wyrzucić ze swego serca,Ty
zrób to samo.Musimy być silni i żyć dalej,z serca Cię
pozdrawiam i ściskam :))))
Piękny i ciepły wiersz. Bardzo mi się podoba.
Wspaniale ująłeś ten temat. Pozdrawiam ciepło.
poruszający wiersz. piszesz Pawle o swoich marzeniach
do późnej starości razem. jak to mawiał mój kochany
matematyk:" do grobowej deski, albo jeszcze dłużej".
pozdrawiam ciepło :)
bardzo ładny wiersz..ciepły, przyjemny lekko się go
czyta....chciłabym mieć takie wspomnienia z mężem za
50 lat:) pozdrawiam
Bardzo wzruszający i poruszający wiersz - pozdrawiam
ciepło
Wspaniałe! Do końca życia razem, już jako dwoje
staruszków a ich miłość większa..bardzo są opiekuńczy!
Pięknie! :)