Dworzec Wschodni
człowiek w niezbyt eleganckim ubraniu
przytulony do zmarzniętej ławki
witał poranek powolnym konaniem
obok kobieta w płaszczu jesiennym
całowała betonową posadzkę przez cienki
koc
szeptała do zniszczonych włosów
to koniec
mijał czas i pociągi donikąd
jak ludzie
obojętni na śpiących bezdomnych
ich bagaże biedne jak oni
nie wyruszą w żadną podróż
autor
kamykow
Dodano: 2013-08-17 09:22:41
Ten wiersz przeczytano 1402 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Bardzo smutny, ale życiowy wiersz.
Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.
Czasami porzucam czystą pościel i idę sobie z nimi
troszkę pomieszkać,jest różnie. Pozdrawiam;
Prawdziwie. :)
Poruszający wiersz...Pozdrawiam.
Dziękuję za komentarze i odwiedziny. A ta przerzutnia
Asie co miałeś na myśli to: mijał czas i pociągi
donikąd...jak ludzie. Serdecznie pozdrawiam.
Smutny ale mówi prawdę o bezdomnych.Pozdrawiam.
Dotknąłeś mocnego tematu.Niektórzy odwracają głowę,a
Ty się nad tym pochyliłeś.Szacunek i pozdrowienia.
takie obrazki można zauważyć nie na jednym dworcu
...smutne beznadziejne życie i bezsensowna śmierć ....
pozdrawiam:-)))
Dworzec Wschodni - opis na medal, kto nie wiedział
niech czyta.
Ciekawy, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam:)
Dziękuję za komentarze. Asie wprowadziłem proponowane
przez ciebie zmiany. Bardzo dziękuję za pomoc w moim
dorastaniu w trudnym i ciekawym świecie poezji. No i
za słowa uznania.
Dziękuję Roxi01, ana i zefir. Pozdrawiam.
Wiersz znakomicie oddaje rzeczywistość bezdomnych ,
ich samotność w tłumie.
Czytałam komentarz Asa i chciałam dodać, że mi podoba
się przerzutnia "mija czas i pociągi donikąd...jak
ludzie"
myśl ta oddaje beznadziejność czasu, który nie wiadomo
czy płynie czy się zatrzymał...pozdrawiam:)
podziwiam szybkość postępów:))) wiersz jest świetny,
choć wbite ma trzy drobne drzazgi:
1) wykreśliłbym wers czwarty - on nic nie wnosi, a na
dodatek nie brzmi (przeczytaj na głos, a przekonasz
się sam);
2) "całowała" przenieś z końca pierwszego na początek
drugiego, bo to jest nienaturalny zapis;
3) oddziel dwa ostatnie wersy;
jeśli ktoś stwierdzi, że pochwałą wciskam ci kit, to
powiem tak:
wiersz jest jak powalający prawy prosty, nie ma w nim
obmierzłych dopełniaczy, a rozbroiła mnie całkiem
piękna przerzutnia;
zadanie domowe: która?
pozdrowienia
Podoba mi się delikatny a dramatyczny, o samotności,
bólu...
Przemawiający...
mi sie podoba pozdrawiam :)