Dycjamber

W długe zimowe zieczory siójsiody
schodzili sia jeno do drugich coby ło nowościach pogodać i warnijske spsiywnie
pospsiywać.
Na tretkach kele psieca kobzity siedzó,
i przandó ziolna na kołkach.
Do stołu lusiedli sia dziywczoki i przydón jedan, dro psióra łod kaczoków i gajsiów.
Dycjamber, tero cias coby rankazice strykować,
zoki, pulowry, abo picie sztepować.
Łusiójś i nowościów ze śwata doziedzić
Na warnijski wsi takich zieczorów bez colan rok za gwolt nie łoddało.

Do okien grudzień zapukał.
Drapieżnymi palcami mroźne pajęczyny na nich
skamieniałe zawiesił.
Drzwi też jakby umarły, żyją nie żyją,
drętwe może tylko czekają.
Debiutu otwarcia Nieba wypatrują.
Dowolnego czegoś, Hadesu może.
Dach jeszcze babie lato pamięta.
Dalekosiężny jest tu ówdzie.
Dziś jak wiatr snuło się sennie.
Desperacko tylko leciały liście.
Demonicznie i szybko życie kończyły w trawie.
Dawkowały swój lot jak przesiane przez sito słowa.
Dookoła krok po kroku i pełna od nich głowa.
Daty, sprawy, marzenia, niewykonane zadośćuczynienia.
Dalej już tylko zbierane wspomnienia.
Dobrze wiedzieć, ot tak dla przypomnienia,
Dola życia jak losy, chwile czasem szczęśliwe.
Dziękuję ci moja Warmio za to,
że jestem Twoim pielgrzymem.




dycjamber- grudzień
siójsiody- sąsiedzi
pospsiywać- pośpiewać
spsiywnie- pieśni
na tretkach- na taboretach
ziołna- wełna
dziywczoki- dziewczyny
przydón- młodzieniec
strykować- robić na drutach
zoki- skarpety
picie- pończochy
sztepować- cerować
bez colan rok za gwolt nie łoddało-
przez cały rok za dużo nie było

Gwara warmińska

autor

Annna2

Napisany: 2020-12-01 Dodano: 2020-12-01 18:12:30

Ten wiersz przeczytano 1652 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie