DYSTHYMIC OFF
Bycie w niebycie,
w próżni zawieszone.
Myśli bezmyślnie,
plotą cierń - koronę.
Litość bezlitośnie,
rozkłada ramiona
Żalem bez żalu,
otulając głowę.
Ból bezboleśnie,
wkrada się jak złodziej.
Czując nie czuję,
już nie będzie młodziej.
autor
Slavo
Dodano: 2021-12-11 06:30:46
Ten wiersz przeczytano 1278 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czasu się nie cofnie. Miłego wieczoru :)
Myślę, że wielu doznaje takiego stanu osobowego.
Czasami trudno jest się z niego wyrwać i trwamy w nim
w bezsilności upływającego czasu.
Pozdrawiam
Marek
Fajna zabawa słowem w ciekawej formie...zostawiam
podobaśkę :)
Wymowna melancholia o przemijaniu zatrzymuje
przekazem, pozdrawiam serdecznie.
Młodziej może nie...ale dobrze może być jeszcze...
Niestety czasu nie da się cofnąć.
Nieubłagany jest.