Dziadku...

Odszedłeś, nic nikomu nie mówiąc
Zabierając ze sobą cząstkę mnie.
Bez Ciebie tak trudno się znaleźć
I wsłuchać w głos rozsądku

Nie zapomnę nigdy dumy
Która wzbierała w Twoim głosie
Gdy tylko o mnie mówiłeś
I tego szczęśliwego spojrzenia

Pamiętam wszystkie kłótnie,
Dzięki, którym miałeś podstawy
By myśleć o mnie źle.
Jednak Ty ciągle wybaczałeś

Teraz chciałabym przeprosić
Za wszelkie gorzkie słowa,
Których nie udało mi się powstrzymać
A przez które Ty cierpiałeś

Chciałabym również podziękować
Za to, że wybaczałeś i
Udawałeś, że nic się nie stało
Gdy jednak coś się działo

Dziękuję Ci za te wszystkie chwile
Które będę pamiętać zawsze
Niezależnie od czasu
I miejsca

Jestem Ci wdzięczna za całą
Tą miłość, którą mi dawałeś.
I gdybym tylko mogła spojrzeć
Ci prosto w oczy, usłyszałbyś
Że Cię kocham.

Dziadku... Przepraszam. Dziękuję. Kocham.

autor

InvictaAnima

Napisany: 2009-07-13 Dodano: 2009-07-13 23:05:06

Ten wiersz przeczytano 711 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie