Dzieci
Tak długo czekałam na dzień ten,
Już wcześnie nadałam Ci imię.
Wiedziałam, że kiedyś nastąpi,
Z radością jak statek przypłynie.
Choć już jesteście dorośli,
A nas jest tylko dwoje,
To pamiętajcie, że was kochamy,
Jak wy pociechy swoje.
Przytulcie je do siebie,
Chrońcie i również tych,
Co im brakuje słońca, uśmiechu,
Często im płyną łzy.
autor
Jolanta Janus
Dodano: 2012-06-02 19:38:12
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dzieci... dla nich wszystko. A tak wiele z nich nie ma
nic. Poruszający...
Pozdrawiam :)
Ładny wiersz porusza czytelnika do głębi.
Pozdrawiam :)
Wiersz dedykowany, ale z przesłaniem szczególnym, z
tendencją ściskania za serducho.