Dzieciństwo

Roześmiana w warkoczach do ramion.Jeden palec do ust wzniesiony.Widzę siebie w pamieci zamglonej.Czarno-białe wspomnienia wracaja.W letni poranek goniłam za słońcem.A wieczorem tuliłam sie do snu.Każda chwila w pamieci zostanie.Każdy zapach kwiatów i ostów.Pęk stokrotek ,a może to wianek.Kiedys biela swą zdobił me czoło.To dzieciństwo przez dorosłość przegnane.W cień odeszło-zostało rozwiane

autor

poziomka2045

Napisany: 2005-10-09 Dodano: 2005-10-09 19:46:32

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie