Dzięcioł i sowa

Jeszcze sowa smacznie chrapie,
za siekierkę drwal już łapie,
przyszedł rano niespodzianie,
ściął jej drzewo, jej mieszkanie.

Sowa kłopot ma niemały,
wielkie oczy łzy zalały,
dzięcioł wszystko obserwował,
myśli sobie: " biedna sowa. "

Leci z wieścią wnet do sowy:
" problem domu masz ty z głowy,
jeśli zechcesz, u mnie mieszkaj,
teraz dola twa jest ciężka.

Ja tam rano wcześnie wstaję
i w dzień puste jest mieszkanie,
dniami sypiasz tylko sowo,
dziupla duża...rzeknij słowo. "

" Dzięki, drogi przyjacielu,
takich jak ty, nie ma wielu,
oferta droższa niż złoto,
więc przyjmuję ją z ochotą."

Pozbierali fatałaszki,
zamieszkały razem ptaszki,
gdy minęło już dni kilka,
dzięciołowi zrzedła minka.

Dzięcioł swe urazy chowa,
spać nie daje jemu sowa.
Czyta książki, pohukuje,
nocą się po dziupli snuje.

Prosi dzięcioł i tłumaczy,
ona słuchać go nie raczy,
nadużywa gościnności,
dzięcioł piekli się i złości.

Atmosfera jest niezdrowa,
szukać domu nie chce sowa.
Dzięcioł myśli: " już jest pora,
by się pozbyć lokatora. "

Skrzyknął dzięcioł swą rodzinkę
i pukają już godzinkę,
sowa zasnąć wciąż nie może,
wielki hałas jest na dworze.

Cały dzionek nie śpi sowa,
od stukania boli głowa,
jest zmęczona, niewyspana
a tu hałas znów od rana.

Szkoda czasu na rozmowy,
trzeba znaleźć domek nowy,
" no, bo takim, nic po słowie,
kiedy mają pusto w głowie. "

Gdy, ktoś rękę poda tobie,
nie da skakać, on po sobie,
możesz książek czytać masę,
ale zawsze miej swą klasę.

autor

kilcik

Napisany: 2010-02-15 Dodano: 2010-02-16 10:23:15

Ten wiersz przeczytano 2031 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie