Dziecko ulicy

Nad miastem czarne chmury
W pewnym domu żył chłopak calkiem ponury
Najpierw zmarła mu matka potem ojca stracił
Ich śmiercia swój dług u Boga spłacił
Na bruk potem został wyrzucony
Dzieciak całkiem uczuć pozbawiony
Nic nie wiedział o luksusach
Swoje dobro znajdował w pokusach
Może myślal kiedyś o życiu innym
Lecz był oskarżany o wszystko czuł się winnym



Kiedy dorastał wolal nie widzieć ludzi
Dzieciak co na ulicy sie zawsze budzi
Chłopak co go bieda otoczyła
Ciekawe co by było gdyby matka żyła
Ale niestety już umarła
Może do nieba dotarła
Jacek bo tak miał na imię
Spał na bruku nawet w zimie
Zbytnio nie wiedział co ze sobą zrobić
Miał tylko jeden plan-zarobić


Chodząc po ulicy ciągle o prace prosił
W końcu ją znalazł chłopak ulotki roznosił
Tania praca 2 zł za godzine
Lecz mu o to nie chodziło chciał tylko przetrwać zime
W końcu mu sie znudzilo
Z ulotkami w ręku bardzo zimno było
Postanowił poszukać coś nowego
I znalazł choc to nie marzenie jego
Trafił do pociągu PKP
Czyścił pomieszczenia z napisem WC



Pewnego dnia przupuszczał ze tak się stanie
Szedł do pracy na ostatnie pożegnanie
Nie pozostawił listu bo nie mial dla kogo
Przecież żyl bez rodziny bardzo ubogo
Po pracy o godzinie 18
Czekał na pociąg z nr 14
Jadacy trasą Gdynia-Kościerzyna
Stał na torach tu Historia się urywa
Konduktor nie zdążył wychamować
Chłopca juz nie szło uratować


Dziecko ulicy o wszystko oskarżane
Dziecko ulicy chodzące podłamane

autor

radzio1111

Napisany: 2006-07-14 Dodano: 2006-07-14 22:49:15

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie