Dziecku
Pójdę!
Z podniesioną głową nieoglądając
się za siebie
Rzucę światu w twarz moje łzy
wredne spojrzenie
Nikt nie zobaczy jaki ciężar niose w
sobie
Pójdę!
I nad każdą przepaścią losu
tryumfalnie unosić będę ręce...
i tylko dla Ciebie córeńko
zostawię bezgniewne serce
Dziewczynce z lazurowymi oczami
autor
edyta_1981
Dodano: 2006-05-23 12:29:05
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Widać jak na dłoni miłość do córki.Jedyny Twój wiersz
który rozumiem.Ale to co niezrozumiałe też może być
fascynujące.