...Dziękuje tobie.

Tu wszystko takie piękne,
kryształowy strumień , złote wzgórze
każde nasze spotkanie
każde tak samo namiętne.

Ty
pokazujesz mi kim naprawdę jestem,
duszą artysty , zwykłym człowiekiem
Istotą pokory z wymownym gestem.

Dzięki tobie wierzę w siebie,
Wieże w swoje siły, miłość, nadzieję,
a przede wszystkim..
w ciebie.

Bo straciłaś w swoim życiu człowieka,
swoją opokę , swoja miłość.
Coś co bez tego sens i nadzieja
ucieka
Teraz odczuwamy to razem ,
dręczące wspomnienie..
jest dla mnie
dla ciebie wspólnym wyrazem

...tak łatwo się zakochać , a tak trudno zapomnieć.

autor

Litwin

Dodano: 2007-12-17 09:45:44

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie