Dzień gniewu

Dzień w którym ,wpleciemy purpurową wstęge istnienia
W zapach krwi otulonej stechlizną spalonych domów
Dzień w którym ,doza hebanowej odwagi poprowadzi
Stając w pierwszym szeregu zlinczowanych nadzieii
Dzień w którym,szkarłat przelanej krwi stworzy ocean goryczy
A my po kolana będziemy tonąc w czerwieni nie znadując odsieczy
Dzień w którym, nie będzie dogmatów
Religią stanie się melancholijne wołanie o śmierć
Dzień w którym, fałszywi prorocy zabiorą głos
Wtykając stalowe ostrze w połamane dłonie
Dzień w którym ,nie będzie już miłości
Uczucia staną w płomieniach na stosie zapomnienia
Dzień w którym,zamordują dziecko myląc je z kurczakiem
W narkotykowej łunie zasiadając do obiadu
Dzień w którym,efekty aborcji upomną się o matki
Z przeraźliwym płaczem na cmentarnych alejach
Dzień w którym.noc stanie się dniem
Martwe słońce nie oświetli nam już drogi
Dzień w którym,pokażemy prawdziwą twarz
Jedyne prawdziwe oblicze człowieka
Dzień w którym, nadejdzie czas sądu
Zabijemy się, wiedząc że nie ma Boga.

autor

Babilona

Napisany: 2007-03-06 Dodano: 2007-03-06 08:08:24

Ten wiersz przeczytano 966 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie