Dzień Ostatni, Dzień Pierwszy

P.S Końcówkę źle zapisałam, nie dałam spacji, sorry.

powinno być tak -

Anielskie tłumy nastroją trąby, pilnie czekając
sygnału -
kiedy Piotr Święty wyciągnie ręce/dłonie - bym
napisała/
i Cię zaprosi pomału.

Zagrzmią i trąby i błyskawice, zaświeci zorza
srebrzysta.
I tak się zacznie totalna radość tzw. cześć uroczysta.



Stary Piotr poda ci klucz do Raju, a wszyscy ruszą do
tańca,
nie będzie końca rozmów i gwarów już ci nie trzeba
różańca.

Wiadomo, że to tylko mój punkt widzenia, a Autorka nie
musi się z nim zgadzać...

Bardzo ciekawa wizja i wiersz, co prawda ja bym go
inaczej zapisała, w sensie wersów i może interpunkcji,
choć w niej mocna też nie jestem:))
czyli -

Dzień Ostatni

Jakim ty będziesz mój dniu ostatni,
jakim pożegnasz me tchnienie.
Czy promień słońca spojrzenie me zgasi,
czy deszczu mocne dudnienie?

Czy mróz srebrną gwiazd feerią roziskrzy ciemność,
przegna czające się cienie?
A może tęcza wskaże mi drogę
w otchłań daleką i piękną,
lub błyskawica huk taki zrobi, że wrota do Raju pękną?


Powita mnie tam stary Piotr Święty i wręczy klucze do
raju,
Zatańczą wokół piękne anioły
jakby wciąż były na haju.

Hola, momencik, rymy szalone
znów tak mój umysł poniosły,
że dzień ostatni przeszedł w dzień pierwszy,
ale już inny wiersz o tym....

Dzień Pierwszy

Kiedy odejdziesz w nicość daleką,
przez tunel przejdziesz w otchłani
-jasność Ci wskaże kres twej wędrówki.
Anioł Cię śpiewem omami.
W oddali ujrzysz złotą polanę
i rzekę błękitu pełną,
a w tle znajomych oczu spojrzenia, które już nigdy nie
zwiędną.

Tęczowym mostem przejdziesz niepewnie,
radość Twe serce wypełni.
/w Rajskim ogrodzie czekają na Cię/
ja napisałabym -
W rajskim ogrodzie będą czekali /zamiast na cię/
dalsi i bliscy krewni.

Anielskie tłumy nastroją trąby, pilnie czekając
sygnału -
kiedy Piotr Święty wyciągnie ręce/dłonie - bym
napisała/
i Cię zaprosi pomału.

Zagrzmią i trąby i błyskawice, zaświeci zorza
srebrzysta.
I tak się zacznie totalna radość tzw. cześć uroczysta.


Stary Piotr poda ci klucz do Raju, a wszyscy ruszą do
tańca,
nie będzie końca rozmów i gwarów już ci nie trzeba
różańca.

Poza tym pozbyłabym się dużych liter tu i ówdzie, ale
wiersz nie jest mój, to Autorka o nim decyduje, rzecz
jasna.

Pozdrawiam, muszę rzec, że piszesz podobnie do
Stefi/niezgodnej/, ale tak czasem bywa, że ktoś ma
styl podobny.

Każdy chyba ma jakieś przemyślenia.
Najpopularniejsza jest wizja religijna krk.
Alternatywnie:

https://www.youtube.com/watch?v=E0vLFl_1V2o

Pozdrawiam :)

Refleksyjnie bardzo. Pozdrawiam serdecznie

Nikt z żyjących nie wie, jak to jest z przenosinami na
Tamten Świat i jaki on jest, jeśli... jest. Nie znaczy
to, że wykluczam taką możliwość.Ba, mam swoją wizję
Kosmosu, ale nie potrafię wyobrazić sobie czyśćca,
piekła nieba. Klimat wiersza, naprawdę refleksyjny i
pięknie, subtelnie "zredagowany". Na czasie, dla
takich jak ja, już u granic... No właśnie, czego?
Trochę posmutniałem przez Ciebie...