dziewczyna i duch
-czemu w niebo spoglądasz,
czego tam wypatrujesz?
za siebie się oglądasz
i cicho popłakujesz.
-czemu wznosisz swe oczy
ku poświacie niebieskiej?
aż Cię sen nie zamroczy,
aż przestać nie zechcesz.
-na co czekasz, dziewczyno?
czy nie mówił nikt Tobie,
że on odszedł daleko
a ciało tkwi w grobie?
Ty wciąż stoisz i patrzysz
tym upartym spojrzeniem.
to raz niebo, to ziemię
obdarzasz westchnieniem.
-czego szukasz w tym polu,
czego w tle nasłuchujesz?
za kim tęsknisz tak bardzo,
kogo czujesz?
lecz dziewczyna czekała,
ani słowa nie rzekła.
i choć burzę spotkała,
nie uciekła.
ciągle w dal zapatrzona,
ani kroku nie ruszy.
czy do dzisiaj tam stoi
dla jego duszy?

Dusza Niespokojna

Komentarze (2)
Niesamowity i godny uznania wiersz. Szkodea tylko, że
ta dziewczyna nie została zapoznana z rzeczywistym
stanem umarłych.
ciekawie napisane a tej dziewczynie zazdroszcze siły
uporu i wiary + dla ciebie