dziś
dziś,
spojrzę w dłonie,
sercem chwycę wiatr,
spojrzeniem uchwycę różę,
uciekł czas,
zegar zepsuty,
wybija północ,
pogonił nadzieję,
pozostawił pustkę,
na dłużej pozostała burza,
nim zapadł zmierzch,
nie zgubie wiatru,
uśmiechem przywołam słońce,
spojrzeniem nie zgubię szlaku,
daleko stąd odnajdę zaginioną przystań,
sercem chwycę chwile,
ucieknę w czas…
zaufaniem odnajdę różę,
spojrzenia zetkną się ponownie,
nim wstanie świt….
autor
Kika88
Dodano: 2021-10-16 20:22:00
Ten wiersz przeczytano 1076 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Spojrzenia się odnajdą,
to dobrze:)
Serdeczności ślę wieczorne:)
mala. duza masz rację
Pozdrawiam serdecznie
"nim wstanie świt" popatrzę w sobie zauważę niestety
tak jest jest lato potem jesień... a po niej no cóż
biały puch sypie
Anna tak to co przemineło już nigdy nie powróci
Pan bodek dziękuję
Kazimierz Surzyn dziękuję
@krystek masz rację
pozdrawiam serdecznie
z podobaniem głosuję na TAK
pozwolę sobie za anna :)
Pozdrawiam ciepło :)
tego co minęło nie da się odkręcić- ważne by na dziś
spojrzeć sercem
Wychwycilem kilka pieknych metafor.:)
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem:)
Życiowy, bardzo ładny wiersz " spojrzenia zetkną się
ponownie, nim wstanie świt", pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.
W życiu nie można się poddawać. Trzeba do przodu iść z
nadzieją. Pozdrawiam z podobaniem. Spokojnej nocki:)
beano miło mi to słyszeć
Sisy dziekuję
Pozdrawiam serdecznie
przeczytałam z przyjemnością
zostawiam uśmiech i podobanie
:)
Ładnie :)