Dziwna noc

Dziwna jest ta noc.
Pogodna, choć wcześniej padał deszcz.
Wśród zniczy nad morskim brzegiem
zapalamy kolejny dla Niego.

A myślałeś , że nie przyjdą.
Że zwykły tekst na necie nic nie znaczy.
A tu setki, może i więcej ludzi wypełnia plażę.

Śmieją się do nas gwiazdy.
To nasi bliscy, którzy odeszli, machają do nas
z odwiecznego królestwa.
Bo teraz już dobrze nas widać nad tym morskim brzegiem.

Dziwna jest ta noc czwartkowa, gdy obok
siebie starsi i młodsi – pochyleni - wykopują dołki dla świec
w plażowym piasku.

Gdzieś biją dzwony, dochodzą nas śpiewy modlących się ludzi.
A my tak stoimy wpatrzeni w morze jak w bezkres ludzkiego życia.
Wspominamy w ciszy czas, który jak fala odpłynął i już nie wróci.
A tacy kiedyś byliśmy beztroscy, takie dzieciaki rozbrykane.

Dziś z dawnych dziecięcych zabaw została nam umiejętność kopania
grajdołków.
Kilkanaście lat temu nie przypuszczaliśmy, że kopać je będziemy dla
świec i że już jako dorośli ludzie znowu będziemy płakać jak dzieciaki.
Ale teraz nie dlatego, że zabrano nam zabawkę, ale że ten, który zawsze był z nami
odpłynął na chmurze wprost do tego, który ten świat stworzył.
A my – tak klęczymy nad płomieniem świecy i czuwamy, aby nie zgasł.
I pytamy siebie bezgłośnie: Co będzie dalej ?

autor

anula

Napisany: 2005-04-07 Dodano: 2005-04-12 20:54:48

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie