Dziwny sen

Uciekłaś i uciekać nie przestałaś za każdym krokiem czają się zwichrowane elementy twarzy podążających za twoimi krokami

Ucieczka w stronę czarnej wieży przez kałużę zapomnienia z wiatrem wiejącym w plecy i z kawałkami ziemi na twarzy po każdym upadku

Znowu wstajesz i biegniesz dalej po błotnistej ziemi kawałkach szkła na resztkach złudzeń namalowanych barwna tęczą z resztkami przyzwoitości w kieszeni

Straszny wiatr i wszędzie krople deszczu spadające a ty ślizgasz się po błotnistym podłożu błyskawice i grzmoty i ciągłe przeszkody na drodze twojej same kłopoty kawałki gałęzi co chwile uderzające cię w twarz masy mokrych liści i ten kwasy deszcz

Wołam cię biegnę za tobą lecz nie widzisz mnie myślisz ze ktoś cię goni kwaśny deszcz przysłania ci drogę wiatr wieje ci w oczy ale co to

przebudzam się w środku nocy na szczecie to był tylko sen , już nawet zapomniałem twoja twarz pozostałaś tylko zamazana postacią ze snu

autor

dj.pcp

Napisany: 2008-02-25 Dodano: 2008-02-25 19:30:38

Ten wiersz przeczytano 862 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie