Ech, durni poeci
Nie tylko wielkim poetom...
Poeci?
Zamierzam
pomodlić się za nich.
Niech piszą,
wymięci,
przez życie skopani.
Opluci przez miłość,
we fleszach latarni,
w błękitach absyntu,
żywi choć umarli.
Niech ich diabli!
Serce aż dławi się
w wierszach.
Nie jestem ostatnia
i nie byłam
pierwsza,
która umie wzruszyć się
w magicznych strofach.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-02-14 18:11:34
Ten wiersz przeczytano 5602 razy
Oddanych głosów: 72
Rodzaj Rymowany
Tematyka
Walentynki
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (149)
Dziękujękaczorkusto:))
ichna, oj byłaby...:)))
I w tym jest piękno poezji Dorotko. Za to się kocha
autorów, że piszą sercem.
pozdrowienia i ukłony paaa
bomiś, generalnie jestem... przeszczęśliwa:))) Wtedy
piszę...
Bywam też zrozpaczona:((( Wtedy piszę... I smutna:::
Wtedy piszę...
Ale czy to jest poezja?
Uściski:)))
jakaż by była pustka bez poetów,pozdrawiam;]
podobno im poeta nieszczęśliwszy, tym piękniej
pisze... ty jesteś wyjątkiem potwierdzającym regułę,
szczęśliwa(?) Dorotko :)
bardzo podoba się mi Twoja pomysłowość i wesoły
przekaz* pozdrawiam
kasztanowiec - jedno z moich ulubionych drzew -
dziękuję:)))
Eleno, wielka - 78 kg żywej wagi:))
I ja cię kocham!:)))
rheo, ty to potrafisz wzruszyć i komentarzem i
wierszem:)))
Dziękuję:)
WOJTER,
bobi,
wrzątek
serdecznie dziękuję
pozdrawiam:))))
Wandaw dziękuję za walentynkowe życzenia i za twoją
obecność:))))
beatko88 i ja cię pozdrawiam:))
siwaija, ech ci poeci:)))
Dzięki serdeczne, tańcząca:))