Ech, durni poeci
Nie tylko wielkim poetom...
Poeci?
Zamierzam
pomodlić się za nich.
Niech piszą,
wymięci,
przez życie skopani.
Opluci przez miłość,
we fleszach latarni,
w błękitach absyntu,
żywi choć umarli.
Niech ich diabli!
Serce aż dławi się
w wierszach.
Nie jestem ostatnia
i nie byłam
pierwsza,
która umie wzruszyć się
w magicznych strofach.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-02-14 18:11:34
Ten wiersz przeczytano 5603 razy
Oddanych głosów: 72
Rodzaj Rymowany
Tematyka
Walentynki
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (149)
pięknie to Dorotko ujęłaś...z litości też można
kochać:))) miłego dzionka
ech ci poeci , takie duże zagubione dzieci, pozdrawiam
Pamiętasz i o maluczkich:))
Świetny wiersz!
Pozdrawiam Wielka Niedźwiedzico - Poetko:)
No właśnie, jak nie kochać :)))
nie ma innej opcji
Pozdrawiam serdecznie
:o)) No tak.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?- nie da się :)))
niech ich diabli... :)
świetnie
Lubie czytac Twoje wiersze pozdrawiam
Super
No jak nie kochać? :):)
wiersz jest piękny
gratuluje
adresatem
się nie czuje
no bo dla mnie
nuta nie ta
jaki ze mnie
tam poeta???
pozdrawiam pięknie
Cos w tym jest ...od wiekow kochaja poetow ..dobry
wiersz
też Cię Kocham Wielka Poetko :)
No właśnie, jak Cię nie kochać, Wielka Poetko.
Pamiętaj, że ja nie słodzę i nie czekam na
odwzajemnienie odwiedzin. Z wielką przyjemnością
czytam Twoje wiersze, lubię po prostu i tyle.
Pozdrawiam serdecznie:-)