Echa wojny

Krzyże brzozowe - wspomnienia dalekie
budzisz się z krzykiem zamarłym, niechcianym
gdzieś w głębi pamięci tkwią mgliste postacie
odczuwasz ich ciężar widząc krwawe rany.

Chmury ołowiane suną ociężale
zapomnieć nie możesz choć lata minęły
pot lepki oblewa Twe słabnące ciało
i myślisz - czy się dzisiaj stąd wydostaniemy.

Gdy niebo rozjaśnia znów wybuchów echo
krzyk w dali przerywa nieskalaną ciszę
gdzieś w bólu zanika jakieś młode życie
Ty czujesz to serce, które śmierć kołysze.

Gdy jest już po wszystkim, dym niknie w oddali
na ziemi zmęczonej żyta kłosy legły
Ty patrzysz w niebiosa nie mogąc zrozumieć
dlaczego ty żyjesz, gdy inni polegli.

autor

Helios

Napisany: 2009-10-12 Dodano: 2009-10-30 06:29:28

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie