Echo wspomnień
Nutą łzy cisza śpiewa w naszych sercach
Westchnieniem smutku dzwoni duszy dzwon
Kiedys tu byla teraz zaś jej nie ma
Zamilkł w nicości dobrze znany ton
Echem istnienia zszywasz krople dni
Cichym westchnieniem zapełniasz swoje
sny
Rysujesz na szkle dawno znikłą scene
Obraz radosci-radosci znane brzemię
Może przypłyną znów w przystań sercem
zwaną
Na skrzydłach woli, pamieci, tęsknoty
Zejdą z pokładu, ucałują ziemie
Na której tyle Jej owoców wstało
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.