Einherjar

Wszystkim tym co zgineli na wojnie wasze serca i honor nadal czuć pośród lasów północnej Norwegi, pośród fal fiordów północny.

Myśmy są Einherjar,
Kapłani niemiłosiernej Pani,
Co zowie się Wojna,
Przeklęci puki bram,
Sessnuminuru nie zobaczą,
Wieczni tułacze,
Nigdy nie spoczną,
Bo przeznaczeniem każdego Śmiertelnika,
Jest ból, cierpienie i śmierć,
Każdego Mężczyzny Ragnarok,
Do którego podążamy,
Pośród Pul minowych,
Pośród wystrzałów i huków,
Wybijając butami marsz pogrzebowy,
Naszym wrogom,
Za Honor i Ojczyznę,
Frey nie płacz nad nami,
Zostaw złote łzy dla Oda,
Przybędziemy gdy wieczna wojna,
Przerwana przez śmierć,
Zapukamy w bramy Sessminuru,
Stawiając się do ostatniej wojny,
Usiądziemy przy stole suto zastawionym,
Odbijając lata przy chlebie i wodzie,
Dziś podążać nam,
O chlebie i wodzie,
Za Honor i Ojczyznę,
Walka wieczna,
Póki krew gorąca w żyłach,
Póki serce bije, biec,
Dzierżąc miecz chwały,
Tak jak za dawnych dni,
Honoru strzec,
By nocą stając pod księżycem w pełni,
Usłyszeć twój słodki śpiew,
Co wezwie nas na Ragnarok,
Co położy kres,
Wiecznej Wojnie,
Ziemia znów drży pod stopami,
Huk wystrzałów,
Lecz nie wzywaj nas Frey,
Za wcześnie,
Ziemia drży od wojny,
Serce bije szybciej,
Ręka dzierży miecz,
Aż do końca,
Póki śmierć pocałunkiem,
Nie złoży do snu,
Gdy Od nie wstanie,
Gdy ty nie uronisz żadnej łzy
Czekaj na nas Pani,
Niczym Matka,
Przybędą twe dzieci,
Przybędą Einherjar...

autor

Katakana Rushifua

Napisany: 2007-03-27 Dodano: 2008-03-24 18:42:46

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie