Epitafium pisane łzami
Dla tych co odeszli tak szybko!
Purpurowe róże smutku w marmurowej
płycie
epitafim pisane łzami
odszedł przyjaciel w krainę snów
wieczystych
Szara prawda o samotności i śmierci
przeszywający ból
rozrywa dusze na drobne kawałeczki
Serce spowalnia lub przyspiesza rytm
rozszalała lawina cierpienia
Jestem jak pustynny głaz
samotny opażony słońcem
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2009-08-29 16:51:16
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
uważam że puenta "Jestem jak pustynny głaz
samotny opażony słońcem" jest świetna - ponieważ w
życiu naprawdę można się sparzyć i to nie jeden raz.