W erze czarnej dziury
bez planet i bez gwiazd
bez jednego singla atomu
zimno ciemno
pustka
bogatego Cosmosu
z partią światła -
odchłań
zabrała piękno harmonijnego świata
nasz Paryż jego szept
w Parku Montsouris
czas biegnie tykając
unosi symfonię życia
co lśniło
w błękicie i żółcieni
podarowane na krótko przez
Universe
strzałka czasu pozostanie
błyszczącym oknem
znów kiedyś otwartym -
tworząc i układając na nowo życie
Komentarze (52)
miałem spore zaległości w czytaniu Twoich wierszy;
są niezwykłe i zgadzam się z Wandą że mają
niepowtarzalny styl...
pozdrawiam Promyczku :)
Ach, ten cudny park w 14e arrondissement... i równie
cudny wiersz w Twoim niepowtarzalnym stylu.
*otchłań
Pozdrawiam serdecznie, dziękując Ci za przemiłe wizyty
:)
Era czarnej dziury, która może nas w każdej chwili
pochłonąć i unicestwić.
Świetny wiersz!
Bardzo wymownie, o kruchości naszego świata. Jesteśmy
tylko punkcikiem.
Wszystko tak jak powstało, może natychmiast zniknąć.
Pozdrawiam serdecznie
smutnie ale pięknie
wielki smutek niesie przesłanie,
pozdrawiam serdecznie
piękno świata - czarną chmurą zasłoną dymu ze
zgliszczy - zakrywa budzącą się wiosnę - optymizm:
nadzieja staje się trudną sztuką gdy wisi krwawy topór
i nie ma lekarstwa dla tego PANA ...
Czerń nigdy nie była barwą pozytywną, optymistyczną.
Jest jednak jednym z kolorów.
Zatem trzeba spojrzeć na 'czarną dziurę' z pewnej
perspektywy.
Pozdrawiam z uznaniem dla Twojej poezji, acz zawiało w
wersach smutkiem...
Łączę serdeczności, Aniu. :)
Mili Państwo, bardzo dziękuję, za komentarze, za
aprobatę, dla tego tekstu.:)
Re: Pasjans
symfonia w błękicie i żółcieni - to słoneczna pogoda,
w czasie złotej jesieni.
Bardzo dzięuję, za komentarz i
serdecznie pozdrawiam.:)
Coś się kończy, coś zaczyna,
życie ciągle do przodu gna,
lecz zostały nam wspomnienia,
tego co skradł nam złodziej CZAS.
Piękny, romantyczny, refleksyjny wiersz Anno.
Serdecznie pozdrawiam życząc z okazji Dnia Kobiet
zdrowia, wszelkiej pomyślności ze spełnieniem
wszystkich w miarę rozsądnych marzeń :)
poza naszym Wszechświatem są być może inne gromady
gromad... gwiazd czyli wszechświaty. pozdrawiam
Świetny, wieloznaczny wiersz, z planami osobistym i
uniwersalnym. Park Montsouris znam trochę lepiej od
Kosmosu - ale wyobraźnia pozwala mi ogarnąć metaforykę
:-) Dużo smutku, ale i nadziei. Zastanawiam się, czy
żółć i błękit są tylko obrazowe, czy też symboliczne.
Kłaniam się nisko wspaniałej Autorce :-)
Re: aTOMash
Witaj,:)
Dzięki, za szczerość, wszystko jest Ok.:)
Pozdrawiam.:)
Wyczuwam smutek plynacy z wiersza i nie jest mi z tym
dobrze....
Re: amarok
Witaj Patryku.:)
Bardzo dziękuję, za wizytę, za komentarz, za
'dopisaną'
muzykę, którą to, sprawiłeś mi przyjemność.:)
Również, ciepło Cię pozdrawiam.
Pogodnego wieczoru.
Dobranoc.:)
Re:
Aneczko- bądź zdrowa i radosna- z serca życzę i
serdeczności ślę :-).