essa
wyobraź sobie że wyobraźnia
sięga dalej niż znajome kształty
niż światłocienie i kolory
wyobraź sobie że sięga dalej
niż wszystkie wszystkie światy
którymi cię nasączono
najtrudniej rozstać się z poezją
pisząc wiersz bez gwiazd
bez kryształowego księżyca
bez kamieni przydrożnych
dla wiary i nadziei
opuszczasz wszechświat;
i tak go nie znasz, nie pojmujesz
opuszczasz fizyczny umysł
z którego fantomów dumni są
idealiści - opuszczasz czas;
jego natury i tak nikt nie pojął
zaczynasz czuć że w ogóle nie płynął
siła przyciągania rozluźnia działanie
wszystko co istnieje wypuszcza cię
z uścisku; odrzucasz ciało
jak elementy napędu który wyniósł
świadomość poza orbitę materii
twoje atramentowe imię rozpuszcza się
w nieznanym - wraz z nim wszelkie
prawa i obliczenia
stajesz się pierwszym słowem OM
brzmiąc do wybrzmienia fali
a potem już zero dźwięku
i w nic nie trzeba uwierzyć
ani niczego określać
niczego zamykać w dłoni
bo nie masz już dłoni
co się rozegra teraz
w twojej wyobraźni?
wyobraź sobie że jeszcze
przekraczasz to wahanie
Komentarze (38)
Poprosiłem kogoś, aby mi ten wiersz przeczytał na
głos, i zamknąłem oczy. Podążyłem za wersami,
mistrzowsko skomponowanymi - magia. Kapitalna zmiana
perspektywy, głębokie zanurzenie świadomościowe. Twoje
piękno mnie wzrusza, Wando. I też gratuluję :-) Essa!
Pozdrawiam Cię gorąco :-)
Wyobraźnia nie ma granic
Tak jak poezja
Szkoda, ze nie kazdy potrafi sie tak rozproszyc, by
dotyac na przyklad swiatla, bo poczuc wyobraźnią
bliskosc i uwierzyc...
Twoje wiersze sa jak magia,
Pozdrawiam Wando serdecznie
Dziękuję Państwu bardzo za obecność, wspaniałe
komentarze i ciepłe przyjęcie wiersza. Pozdrawiam Was
bardzo serdecznie :)
Wandziu
Uważam, że od dawna powinnaś błyszczeć na salonach
poetyckich i msz to bardzo dobrze, jeśli wygrywasz
konkursy, bo z pewnością na to Twoja Poezja zasługuje!
Wybacz, że się odniosłam do komentarza, Jurka.
Jurku!! Nie potrzebuję tu takiej reklamy, proszę.
Wandeczko wiersz genialny; wcale się nie dziwię, że
Twoje wiersze wygrywają prestiżowe konkursy;
składam gratulacje i serdecznie pozdrawiam :)
Jak zwykle doskonały Wiersz.
Tytuł bardzo optymistyczny,
kojarzy mi się z radością, a może to radość z
przezwyciężenia samego siebie?...
W każdym razie ja tak, jak Kornel nigdzie się nie
wybieram i
nie chcę sobie wyobrażać pobytu w nieznanej
czasoprzestrzeni, choć w wierszach mi się to zdarza,
msz, wyobraźnia ubogaca i pozwala na oderwanie się od
zbytniego realizmu, a także jest w moim odczuciu
pomocna, a nawet śmiem twierdzić niezbędna do kreacji
twórczej, obojętnie jakiej - np. muzycznej, filmowej,
malarskiej czy w końcu pisarsko - poetyckiej...
Tak poza tym, ja akurat potrafię sobie wyobrazić
niepisanie poezji, bo poetką nie jestem i z pewnością
nikt na tym nie straci, jeśli nie będę pisać, często
wolę w inny sposób spędzać czas, obecnie cieszy mnie
np. fakt, iż jest darmowy listopad podczas którego
można zwiedzić pewne historie...
Ale brak pisania, nie oznacza braku czytania,
codziennie czytam coś związanego z poezją.
Pozdrawiam Poetkę serdecznie i jak zwykle z uznaniem.
Essa.
Bo jest, też tak - że czytanie Pani wierszy - jest po
prostu przyjemne.
A człowiek lubi robić to, co jest przyjemne.
Nie mnie się mądrzyć, nad interpretacją
ale pozdrowić ciepło i owszem -
Pozdrawiam
Wilki żywo zainteresowały się tym świetnym wierszem i
pewnie w weekend znowu będzie zażarta dyskusja na jego
temat.
Dlatego jeszcze wrócę.
A teraz chcę postawić dość przewrotne pytanie.
Mówi się, że wyobraźnia jest motorem wszelkich
procesów twórczych.
A co, jeśli jest odwrotnie? Jeśli wyobraźnia nie
wspomaga a ogranicza tworzenie? Jeśli jest rodzajem
balonu na uwięzi?
Ten wiersz daje sporo do myślenia...
Na temat brzmienia wiersza podążam za opinią Karoliny,
a za tytułem - Wilczusi.
Essa usłyszałem pierwszy raz kiedy mała bardzo ładnie
i bezbłędnie wykonała etiudę i w pierwszej chwili
pomyślałem że chodzi jej o tonację es-moll, ale
wyprowadziła mnie z błędu:)
A zatem - po mojemu - pozdrawiamy Cię Wando ciepło i
serdecznie:)
Wspaniały. Interpretuję jako poetycki głos
wprowadzający do głębokiej medytacji. Za marco poe,
świetna instrumentacja głoskowa. A tytuł czytam jako
młodzieżowe słowo o dużej pojemności semantycznej. To
może być powitanie, pożegnanie, wyraz zachwytu, wyraz
wyczilowania, błogostanu, dystansu do problemu,
zwycięstwa w grze, i wiele innych. Być może tytuł
sugeruje też adresatów, młodzież jako metaforę
nieograniczonego i pełnego ciekawości umysłu.
Pozdrawiam.
Z ogromnym podobaniem,
uznaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
co się rozegra w duszy to wiersz odegra w serca
wyobraźni
Użytkownik usunięty to szadunka. Nie chciałam napisać
anonimowo.
Jeszcze raz gorąco pozdrawiam.
Cudowny wiersz, powalający.
Sądzę, że człowiek potrafi wyobrazić sobie tylko
zlepki tego, czego doznał fizycznie i psychicznie oraz
to, co odczuł empatycznie wobec innych ludzi.
Przekraczając to wszystko, co wyobrażone,
pprzekraczając barierę ciszy po dźwięku OM, wydaje mi
się, że dotknąłby istoty Boga. Bo myślą i wiarą
prubujemy być bliżej tej istoty, ale jest to
niemożliwe.
Pozdrawiam bardzo ciepło i chcę nadmienić, że po
przeczytaniu kilku wersów poczułam, kto jest Autorką
tych wspaniałych słów o podróży poza wyobrażone.
Piękna poetycka filozofia, aż wyobraźnia mi się
rozlała, pozdrawiam serdecznie.