Ewa
Pijemy sobie kawę, w mojej maleńkiej
księgarni.
Palimy papierosy, śmiejemy się, jak
dawniej.
To jest ta sama Ewa, z burzą blond,
lśniących włosów,
w kwiatowej, zwiewnej sukience, jak jej
koleje losu.
Serce bije mi szybciej, patrzę na usta jej
chciwe.
Widzę, co widzą mężczyźni, gdy Ewa kawę
pije,
zapala papierosa, jak bierze go lekko w
palce,
jak topi usta pąsowe, w rozgrzanej
filiżance,
jak się osiada pianka, na puszku, nad górną
wargą,
jak jej dotyka językiem, sprawdza, czy
sięgnąć warto.
Wzroku nie sposób oderwać, i spojrzeć w
inną stronę,
gdy Ewa kawę pije - nie tylko kawa
płonie.
Nie wiem, co mówi do mnie, o płci swej
zapomniałam.
Czyżbym... i ja pięknej Ewy, jak wszyscy,
pożądała?
autor
joanbielsko
Dodano: 2008-07-11 20:47:40
Ten wiersz przeczytano 2479 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Witam,
Bardzo proszę o kontakt w sprawie wiersza ?Ewa?. mój
adres eugeniusz.wolinski[at]gmail.com
będę zobowiązany...
Mozna tyko dodac - nie wazna plec, wazne uczucie.
Niesamowity wiersz.
heh...Fajny..nic dodać nic ująć.Zagłosuję więc;)
Joasiu, jak zwykle pięknie :)
Bardzo delikatny erotyk. Uwagę zwracają delikatne
wskazania, które są impulsem dla odczuć i wyobraźni
czytelnika. Można wyobrazić sobie jak wygląda pijąca
kawę Ewa.
Naprawdę ślicznie :)
Bardzo ciekawy wiersz, pięknie napisany. Niełatwo
kobiecie dostrzec i uznać wdzięk i urok innej kobiety,
a jeszcze tak pięknie o tym napisać ?Brawo
Są takie kobiety, co idąc - płyną, mówiąc -
śpiewają..... są takie kobiety co potrafią zaczarować
swą osobowością i urokiem (nie tylko płeć brzydką ;)
Kiedy kobieta piękna duszą, wtedy wszyscy od niej
uczą, jej uroda fascynuje, i unosi i faluje..az po
niebo , jeszcze wyżej..Bo jest piękna niby róża. Jakby
anioł...może nie..lecz urzeka...dobrze wiesz...
Zafascynowanie kobiecą urodą ...Nie tylko mężczyznom
zmysły rozpala...świetnie oddany klimat
spotkania...moje gratulacje.
Wiersz o zaskakującej treści. Czyta go się lekko i
rytmicznie. Ciekawe metafory. Ładna puenta. Forma
wiersza dobra.
boski wiersz.cudowne jest gdy kobieta potrafi dostrzeć
piękno drugiej kobiety i podziwia ją a nie zazdrości.
wiersz bardzo zgrabny...aż sie chce poznać tą Ewę
Sa osoby, ktore pelna uroku aure rozsiewaja wokol
siebie,,,taka osoba jest Ewa,,wiersz kekki , obrazowy
, fantastyczny.
Joasiu jak zwykle swietnie brawo potrawisz se
wstrzelic w kazdy klimat jestem od wrazeniem ale juz
od dawna brawo
subtelna obserwacja pewnej pięknej Ewy, nie zawsze
kobieta potrafi zachwycić się urodą kobiety - Ty
opisalaś to bardzo interesująco.
piękna Ewa urzeka sobą...fascynuje...swoim zachowaniem
pobudza wyobrażnię...wspaniale to opisałaś, bardzo
plastycznie, wręcz widzę Ewę przed oczami i zachwycam
się jej urokiem...
Perfekcjonizm bije z daleka. Wspaniały wiersz.
Rzeczywiście, potrafi obudzić wyobraźnię.