Expressis verbis
Urodziłeś się trochę przedwcześnie
w inkubatorze spokojnie śpisz
Jaki będziesz?
Czy będziesz kochał kwiaty
a może tylko do snu układał zmęczone
ptaki
A teraz leżą obok siebie,
ten który jest już trochę zmęczony
i ty - nowonarodzony
Jakie usta oczy
jakiego koloru będą twoje włosy?
Kim będziesz?
Plakaty na rogu ulicy jeszcze nie
krzyczą,
nic nie wiedzą o tobie
Będziesz wspierał przyszłego
najważniejszego
czy tylko pracował na nieuważność tego
mniejszego?
Dla ciebie zapłoną okna nocą
chorały alty i tenory mlekiem przypłyną
*" Nam ita nobis placet",
jednak bardziej "nam numquam tacet
Racja sumienia będzie twoją twierdzą?
Ktoś mówi w nieznanym jeszcze tobie
języku
Jaki będziesz smyku?
*Nam ita nobis placet" - bo tak nam się podoba *Nam numquam tacet" - bo nigdy nie zachowuje milczenia
Annna2
Komentarze (38)
PS.: zauważyłem, że gwarą opisujesz najchętniej dawne
życie na Warmii, Jednak, kiedy się bierzesz za
poważniejszy temat - sięgasz do literackiej
polszczyzny. Czyżby gwara była zbyt uboga i nie umiała
tak precyzyjnie oddać myśli?
Jak dzieci wychowamy takie efekty mamy,
potem często chwalimy lub na nie narzekamy.
Bardzo fajny, refleksyjny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)
...i ile z siebie znajdziemy w nim?
Za Każdym nowym życiem idą pytania - kim będziesz mały
człowieku? Dopiero życie je weryfikuje.
Pozdrawiam :)
Przyszedł mi na myśl Nowy Rok.
A jaki będzie? Dużo od nas samych zależy.
Piękny i wzruszający wiersz. Myślę, że każda matka ma
takie myśli patrząc na swoje dziecko. Niestety
przyszłości nie przewidzimy, ale wychowując drogi
dobra wskazujemy. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem.
Życzę dnia wypełnionego serdecznością:)
Piękny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz...
Ps
Już niedługo bunt 2-latka;)