Fala gniewu
Czuję jak nadchodzi
Słyszę jej pomruk
Mrożący oddech
Fala gniewu
Ta najgorsza
Spod serca...fala zagłady
Pokona bariery,kłody,rozsądek...
Czuję jej siłę
Lęk przed nią, ścina z nóg
Ścina krew
W panice stawiam zapory
Ołowiane niebo,ołowiane nogi
Czuję jak nadchodzi
Siostra śmierci i strachu...
autor
tomektkl
Dodano: 2010-12-17 18:51:44
Ten wiersz przeczytano 823 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
wspaniały i jaki prawdziwy wiersz! Czuję to samo, a
opiszę znacznie gorzej :)
głęboki oddech i liczenie do dziesięciu!! taką siostrę
mieć, strach się bać:))
Ciekawy wiersz...
Strach mówi - uciekaj, gniew - atakuj, trudno opanować
emocje w takich chwilach. Ciekawy wiersz:)
gniew to bardzo mocne uczucie, nic dziwnego, że się
tak obwarowałeś, ciekawy wiersz
Gniew potrafi być twórczy, pobudzić do działania.
Pozdrawiam!
Gniew jest emocją, emocja jest chwilą:)
Podoba mi się zakończenie - "w panice stawiam zapory,
ołowiane niebo, ołowiane nogi". Fala i opór przed
falą. +
gniew jest zazwyczaj konsekwencją strachu i
bezsilności - to z nimi się trzeba rozprawić, wtedy
gniew wyschnie - nie będzie miał źródła.
,,Wiersz gotycki"- jak ja nazywam takie mroczne i
patetyczne utwory z nadmiarem wielokropków i
,,ciężkich" słów. Lata temu też podobnie pisałem. Z
tego się wyrasta.
strach fala gniewu siostra śmierci i strachu
.....ładnie ...pozdrawiam
Emocje, emocje... , są jak lawa, trudno je ostudzić
czuć ten Twój strach w tym wierszu. +